Sazkedisi, iri bir yaban kedisidir. Ergin bireyler av köpeği boyutlarındadır. Renk ve desenleri çok farklılık göstermekle birlikte boz renkli ve ayaklarında benek-desenler bulunmaktadır. Kuyruk ucunda da koyu renkte halkalar bulunur. Gece ve gündüz her zaman aktiftirler. Yavrularını ağaç altlarında korunaklı yuvalarında doğurup büyütürler. Ancak doğan yavrular diğer saz kedileri, çakal, kuyruk süren ve domuzlar tarafından avlandığı için yaşama şansları düşüktür. Her batında doğan 3-5 yavrudan ancak bir, ikisi bir yaşına gelebilmektedir.
Deniz, göl ve nehir sistemlerinde yer alan sazlık ve çalılık alanlar ile ormanlarda yaşarlar. Kuşlar, tavşanlar, kemiriciler, yılan ve kertenkeleler ile bazen leşlerle beslenirler. Bütün bunlar, sazkedilerinin en iyi şekilde üreyip populasyonlarını arttırmasına yardımcı olurken, doğadaki ölü hayvanların da ayıklanmasını sağlar. Saz kedileri aynı zamanda yaban domuzu, ev faresi ve sıçan türleri ile, kertenkele ve yılanların sayılarının da dengede tutulmasını sağlar. Bu özellikleri nedeniyle saz kedileri doğadaki önemli ve faydalı türlerden biridir. Saz kedileri ülkemizde Ege Bölgesi, Orta Anadolu, Akdeniz Bölgesi ve Doğu Anadolu bölgesi’nde çok nadir olarak yaşamaktadır. Köyceğiz Gölü, Bafa Gölü ve Dalaman Nehri civarı, Manavgat Çayı civarındaki sazlıklar, Hatay Asi Nehri, İskenderun Körfezi çevresindeki sazlık ve sulak alanlar, Eskişehir Porsuk çayı sazlıkları, Kütahya civarı ve Ağrı Dağı çevresindeki sulak alanlarda çok az sayıda saz kedisine rastlanmış ya da avcı ve doğa gözlemcilerinden kayıtlar edinilmiştir.
Ancak tüm bu alanlarda saz kedilerinin yaşam ve beslenme alanları çok yetersiz olduğundan ve insan etkisiyle bu alanlar giderek daraldığından sazkedilerinin nesli tükenmek üzeredir. Avcılık, doğal yaşam alanı kaybı, bataklıkların tarım alanına dönüştürülmesi, kemirgenlerle mücadele sonucu avlandığı hayvanların azalması gibi nedenlerin sonucu sazkedisi ülkemizde “nesli tehlike altında” bulunan türler arasındadır. Bu nedenle sazkedisinin avlanması yasaktır.